kolo

Mina uwaznie postawila dzbanek na pobliskim stoliku. Rownie ostroznie podeszla do lozka, pochylila

sie i dokladnie przyjrzala mezczyznie. Pod warstwa brudu i rozpaczy Alaryk Dewan byl przystojnym

mezczyzna, ale nawet gdyby wygladal jak troll, i tak by sie to nie liczylo. Wstrzymala oddech nie na

widok jego ksztaltnych ust czy szero-

kich ramion, lecz czegos bardziej niewymiernego. Czegos... ledwo uchwytnego. I jak zawsze przy pierwszym spotkaniu z nowym opiekunem Mina zastanawiala sie, czy znajdzie ten nieuchwytny, ledwo widoczny znak, ktorego tak pragnela. Posluszenstwo.

Ujela go palcami za ucho, wbijajac paznokcie w miekkie cialo - i scisnela. Alaryk jeknal, zaskoczony naglym bolem, i szeroko otworzyl oczy. Byly niebieskie, co zanotowala, nie puszczajac jego ucha. Piekny jasnoblekitny kolor. Mezczyzna zaczal sie wic, ale nie mogl sie jej wyrwac; trzymala go tak pewnie, jakby zwiazala go sznurem. Pociagnela. Poruszyl sie.

-Obudz sie - powtorzyla spokojnie.